-
1 pokrzepiać
pokrzepiać [pɔkʃɛpjaʨ̑], pokrzepić [pɔkʃɛpiʨ̑]I. vt1) ( wzmacniać)\pokrzepiać kogoś czymś jdn mit etw stärken2) ( orzeźwiać)\pokrzepiać kogoś na duchu jdm Mut einflößen [ lub zusprechen]II. vr1) ( posilić się)\pokrzepiać się czymś sich +akk mit etw stärken2) ( orzeźwić się)3) ( cieszyć się)\pokrzepiać się myślą o czymś sich +akk am Gedanken an etw +akk laben -
2 pokrzep|ić
pf — pokrzep|iać impf Ⅰ vt 1. (fizycznie) to fortify, to reinvigorate- pokrzepieni dobrym obiadem ruszyli w dalszą drogę fortified with a good lunch, they set off on their way- pokrzepili krótkim snem nadwątlone siły a short nap boosted their sapped energy2. (psychicznie) to fortify, to cheer [sb] up- dobra wiadomość nieco ją pokrzepiła the good news cheered her up a bit- pokrzepiała mnie świadomość, że niedługo się to skończy I was fortified by the knowledge that it would soon be over- pokrzepiać kogoś na duchu a. pokrzepiać w kimś ducha [osoba] to cheer sb up; [wiadomość, wydarzenie] to lift a. raise sb’s spirits- szukałem pokrzepienia w jej towarzystwie I looked for comfort in her company- powieści pisane ku pokrzepieniu serc novels written to cheer people’s heartsⅡ pokrzepić się — pokrzepiać się 1. (fizycznie) to fortify oneself (czymś with sth)- pokrzepili się w restauracji they had something to eat in the restaurant- pokrzepiła się szklanką mleka she fortified herself with a glass of milk- pokrzepił się snem he had some restorative sleep2. (psychicznie) to console oneself (czymś with sth)- pokrzepiał się myślą o urlopie he consoled himself with the thought of his a. a vacation- pokrzepiali się nadzieją na zwycięstwo they clung to the hope of victoryThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pokrzep|ić
См. также в других словарях:
postawić — dk VIa, postawićwię, postawićwisz, postawićstaw, postawićwił, postawićwiony 1. «stawiając umieścić gdzieś jakąś rzecz (rzadziej osobę) we właściwej dla niej pozycji; ustawić» Postawić wazon z kwiatami na stole. Postawić laskę w kącie. Postawić… … Słownik języka polskiego
duch — 1. Człowiek małego ducha «człowiek tchórzliwy, przesadnie ostrożny»: Przyznaję się – człowiek małego ducha – iż dałem się sprowokować do dyskusji (...) B. Maj, Kronika. 2. Człowiek wielkiego ducha «człowiek odważny, szlachetny»: Stańczyk to… … Słownik frazeologiczny
duch — m III, DB. a 1. blm «energia psychiczna, właściwości psychiczne człowieka; umysł, świadomość, myślenie, dusza» Siła, hart, moc ducha. Spokój ducha. Muzyka, poezja to pokarm dla ducha. ◊ W szczerości, w skrytości, w pokorze, w prostocie lub w… … Słownik języka polskiego
podtrzymać — dk I, podtrzymaćam, podtrzymaćasz, podtrzymaćają, podtrzymaćaj, podtrzymaćał, podtrzymaćany podtrzymywać ndk VIIIa, podtrzymaćmuję, podtrzymaćmujesz, podtrzymaćmuj, podtrzymaćywał, podtrzymaćywany 1. «trzymając kogoś lub coś nie dać mu upaść,… … Słownik języka polskiego
dźwigać — ndk I, dźwigaćam, dźwigaćasz, dźwigaćają, dźwigaćaj, dźwigaćał, dźwigaćany dźwignąć dk Va, dźwigaćnę, dźwigaćniesz, dźwigaćnij, dźwigaćnął, dźwigaćnęła, dźwigaćnęli, dźwigaćnięty, dźwigaćnąwszy 1. «podnosić, unosić z wysiłkiem w górę zwykle coś… … Słownik języka polskiego
wzmocnić — dk VIa, wzmocnićnię, wzmocnićnisz, wzmocnićnij, wzmocnićnił, wzmocnićniony wzmacniać ndk I, wzmocnićam, wzmocnićasz, wzmocnićają, wzmocnićaj, wzmocnićał, wzmocnićany 1. «uczynić mocniejszym, dodać komuś lub czemuś sił; umocnić, pokrzepić»… … Słownik języka polskiego